Coaching grupowy jest formą rozwoju i wsparcia dla grup pracowniczych i zespołów na wielu poziomach. Z jednej strony jest sposobem na podniesienie efektywności i jakości pracy zespołu i jej członków. Z drugiej strony stanowi możliwość do polepszenia relacji w zespole i dzięki temu pogłębia i usprawnia współpracę. Ta forma coachingu – mimo, że dedykowana grupom – niewątpliwie wpływa także na jednostki w nim uczestniczące, które mają możliwość uzyskania informacji zwrotnej dotyczącej ich osoby oraz skonfrontowania się z oczekiwaniami, tematami i emocjami wypływającymi na forum grupy.
Głównymi celami coachingu grupowego mogą być więc m.in. reorganizacja zespołu w procesie zmiany, określenie celów i działań na drodze realizacji strategii, zdefiniowanie dostępnych zasobów i ograniczeń, budowanie współpracy i konstruktywnej komunikacji, zdefiniowanie planu działania, wymiana doświadczeń i wiedzy, a także integracja zespołu lub grupy pracowników w konkretnej funkcji w organizacji (np. trenerów wewnętrznych).
To, co niezwykle cenne podczas pracy metodą coachingu grupowego, a co odróżnia coaching od szkolenia to fakt, że podczas coachingu grupowego pracuje się głównie na dynamicznym procesie grupowym uwzględniając aktualne potrzeby zespołu i jego członków. Takie podejście do pracy z założeniem pierwszeństwa procesu grupowego tu i teraz nad treścią bywa niezwykle głębokim, uczącym i wspierającym doświadczeniem. Prowadzenie takiego procesu coachingu grupowego zakłada bowiem dbanie o otwartą przestrzeń dla wypowiadania zdania każdego uczestnika, wyrażania aktualnych emocji, uwzględniania z uważnością różnych bieżących reakcji w grupie. To daje wszystkim poczucie bycia zauważonym, bycia ważnym dla całego zespołu, zadbania o wspólne i jednostkowe dobro oraz wpływu na przebieg współpracy.
Coaching grupowy świetnie sprawdzi się więc dla zespołów i grup pracowników, które borykają się z konfliktami, trudnymi relacjami i niewyjaśnionymi emocjami, a równocześnie chcą zadbać o swoją komfortową i efektywną współpracę. Coaching grupowy zajmuje się bowiem zarówno poziomem rzeczowym (sprawami, tematami), ale także – a może przede wszystkim – relacjami między ludźmim, którzy te tematy realizują.